"Γιατί είμαι βιβλιοφάγος"
- Λεπτομέρειες
- Δημιουργηθηκε στις Κυριακή, 27 Ιανουαρίου 2013 17:45
- Τελευταία Ενημέρωση στις Τετάρτη, 12 Μαρτίου 2014 21:44
- Εμφανίσεις: 459
Με στόχο να βοηθήσει τους μαθητές να κατανοήσουν τη σημασία της Λογοτεχνίας στη ζωή τους και να τους δείξει την ελευθερία και τη δύναμη που έχει η αφήγηση, η κ. Κατερίνα Μανουσάκη, εκπαιδευτικός Αγγλικών στο σχολείο, πραγματοποιεί μία σειρά δραστηριοτήτων με την Δ΄ τάξη στο δίωρο της ευέλικτης ζώνης σε εβδομαδιαία βάση.
Τα παιδιά επισκέφτηκαν την ιστοσελίδα του «Μικρού Αναγνώστη» (ιστοσελίδα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου αφιερωμένου στους μικρούς αναγνώστες), όπου είδαν και άκουσαν βιβλία από Έλληνες συγγραφείς και συνεντεύξεις με Έλληνες συγγραφείς και εικονογράφους, επισκέφτηκαν ιστοσελίδες συγγραφέων και εκδόσεων και πήραν μέρος σε ένα διαγωνισμό δημιουργικής γραφής, με τίτλο «Γιατί είμαι βιβλιοφάγος». Η άσκηση δημιουργικής γραφής έγινε από όλη την τάξη ομαδικά με τη μέθοδο του καταιγισμού ιδεών. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κείμενο γεμάτο φαντασία και χιούμορ που παίζει με τις φράσεις: πεινάω για βιβλία, τρώω βιβλία και τρώω παρέα με χαρακτήρες από κλασσικά έργα της παιδικής λογοτεχνίας. Διαβάζοντας το στα παιδιά όλων των τάξεων, η εκπαιδευτικός είχε την ευκαιρία να μιλήσει για τη δύναμη των βιβλίων να απελευθερώσουν το μυαλό μας και να το ταξιδέψουν σε άλλες χώρες και εποχές και να μας δώσουν την ευκαιρία να γίνουμε οι ίδιοι ήρωες, να ζήσουμε τις περιπέτειες και να νοιώσουμε τα συναισθήματα των αγαπημένων μας ηρώων, κι έτσι να αναπτυχθούμε ως προσωπικότητες. Μέσα από τις αναφορές στο κείμενο παιδικών βιβλίων, τους ξύπνησε το ενδιαφέρον για κλασσικούς και σύγχρονους συγγραφείς παιδικών βιβλίων και τους ήρωες τους, που μετά τα παιδιά αναζήτησαν στη βιβλιοθήκη.
Διαβάστε το κείμενο που έστειλε η τάξη για το διαγωνισμό:
Αγαπημένε μου Ευγένιε,
Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω τι είναι αυτό που με τρώει τον τελευταίο καιρό! Ή μάλλον θα έπρεπε να πω: τι είναι αυτό που τρώω ασταμάτητα και η μαμά φωνάζει πως δεν υπάρχει άλλος χώρος. Όχι στην κοιλιά μου, αλλά στο σπίτι.
Βιβλία, φίλε μου, βιβλία. Είμαι αχόρταγος. Για πρωινό τρώω ένα ελαφρύ κόμικ και μου φτιάχνει το κέφι όταν ο Αστερίξ και ο Οβελίξ κυνηγάνε τους Ρωμαίους πάνω στο τραπέζι μου. Για κολατσιό στο σχολείο, διαβάζω στα παιδιά της Πρώτης και της Δευτέρας εικονογραφημένα παραμύθια και τρελλαίνομαι να βλέπω τις μικρές φατσούλες τους να θέλουν να μου πάρουν το φαγητό από το στόμα, όπως έκανα κι εγώ στην ηλικία τους. Άσε που τα κατσικάκια χοροπηδάνε στην κοιλιά μου μαζί με την Κοκκινοσκουφίτσα και τα τρία γουρουνάκια. Για μεσημεριανό καταβροχθίζω κυριολεκτικά περιπέτειες και γεύομαι σαν πειρατής την αλμύρα της θάλασσας, σαν νεράιδα τους καρπούς του δάσους, σαν γοργόνα εξωτικά φρούτα της θάλασσας, σαν ιππότης τα ψητά ορτύκια. Για απογευματινό, ξαπλώνω στο ποταμόπλοιο και τσιμπάω καλαμπόκια μαζί με τους φίλους μου τον Τομ και τον Χάκλμπερυ ή κουλουράκια και γάλα μαζί με την Μυρτώ , τη Μέλια και το καπλάνι. Το βραδινό μου το τρώω επίσημα στο εστιατόριο του Ναυτίλου και, όπως καταλαβαίνεις, όταν ξαπλώνω χορτάτος στα Μαγικά Μαξιλάρια μου κάνω το γύρο του κόσμου σε μια νύχτα και γίνομαι ό,τι θέλω μέσα στα πλούσια όνειρά μου. Τα Σαββατοκύριακα πηγαίνω για τσάι μαζί με την Αλίκη γιατί μ?αρέσει να μεγαλώνω και να μικραίνω όποτε μου κάνει κέφι και γύρω μου όλα να είναι δυνατά. Τις Κυριακές πηδάω από πλανήτη σε πλανήτη προτού προσγειωθώ στη Γη μαζ?ι με τον Μικρό Πρίγκηπα. Εκδρομές με το σχολείο πάμε στο Εργοστάσιο του Γουίλυ Γουόνκα και τρώμε σοκολάτες. Μπορεί να βρω κι εγώ το έπαθλο, που θα ήθελα να είναι μία κάρτα για τη βιβλιοθήκη.
Αυτό είναι που με τρώει, ότι η μαμά αναρωτιέται τι θα κάνει με αυτόν τον βιβλιοφάγο. Πώς θα τον χορτάσει κι αν στα μαθήματα θα χάσει. Μα εγώ της λέω πως στη βιβλιοθήκη θα πηγαίνω κι όλα τούτα που μαθαίνω θα με κάνουν έξυπνο σαν την Ματίλντα και εκείνη ευτυχισμένη πια δεν θα ανησυχεί.
Σε φιλώ,
Πολυβίβλιος Αναγνωστάκης
Επιμέλεια κειμένου-άρθρου: Κατερίνα Μανουσάκη